baba
ne zaman kendimle baþ baþa
seninle saç saçayým
bitmeyen bir rüya gibi
sünüyorum hâla
ne zaman yýkýlsam
sana düþüyorum
ellerinden tutup mor daðlara doðru
kar sürerim yüzüne hasretin
koparýlmýþ kýrçiçeði gibi
yüzün
ne zaman daralsam
sana doluyorum
omzuna dayadým baþýný daðlarýmýn
buzlarý eriten yerden geliyorum
ne zaman artsa aðrýlarým
sana aðrýyorum
anamýn titrek sesiyle can demesi gibi
babamýn þevkatle Ali demesi gibi
merhem gibi
gerçi öldü adam mezarda
rahat býrakalým
ben bir yaþýndayken
ne zaman özlesem
düþünüyorum
yýldýzlarla resimden geliyorum
sokak lambalarýyla seviþmek gibi
ne zaman öfkelensem
sana kýzýyorum
birbirine geçer diþlerim
sana sarýlmak gibi
ne zaman korksam
sana koþuyorum
burnunun bile kanamadýðýný görmek için
kolay geliyor bana dünya
ne zaman kendimle baþ baþa kalsam
sessiz oluyorum
beni sessiz býrakmassýn deðilmi
Ne zaman caným sýkýlsa aklýmdasýn
Ve ne zaman aklýma gelsen,
canmý
...
Yani hep caným sýkkýn galiba
Ya da hep aklýmdasýn,
Aklýmla oynuyorsun
bir sürekli susuna sarýlmak için
geliyorum
ülfetin
nikabý yerin
düþtüðü yerde seccadenin
Naçarlýðý sevdanýn
topal ayak yaþýyorum
elinden su
bir kelam
Yüreðimde iðne oyasý yerin
seni
Resmederken
basit cümle yarasýyým
Sukûtu hayalim
Hak
Karþýsýnda mahcubiyetim
seni anlamaya geliyorum
Bir
Ortak paydamýz
Müþterekliðimizi anlamlý kýlan
Kelime ismi hüzün olan
Hatýrladýkça sol yaným
Nedamet
Zamanlarýna kayýt býrakan
namelerinden arta kalan ÖZLEM
Terennümlerin
sen istedin diye doðmayan güneþlerim
yýkasan silinmeyen
kül tablalarýnýn kirinden
Þimdilerde
Ne yaðan yaðmurun
Kalbimde hapis tuttuðum
sülün sancýsýyla aþktan
Sen geliyorsun aklýma
Yada bana bir seyler oluyor
Papatya kokusularýyla hissime
tanýyorum geçtiðin yollarý
Biraz mahmurca bakýþlarýn
kelebekler görüyorum yolda
Duvar diplerine býrakýlmýþ acýlardan
Yorgun ihtiyarlar gibiyim
Sen tüm sokaklarýmdan geçmiþsin meðer
Aklýmýn karýþtýðý mahzenlerden
Bir adam izlerinde
sen geliyorsun yine
Hayallerim aklýma
Hiçbir þeyi görmüyor gözlerim
Gireceðin kapýdan baþka
Gözlerimi açtýðýmda yalnýzým
Ama kapadýðým zaman karþýmdasýn
Okyanusun ortasýnda bir gemi enkazýn
geleceksin deðil mi?
Gökyüzü ayaklarýma geliyor sanki
Yürüdükçe yorulan
her yanýmý sel götürüyor
Uzakta çocuklar kayýyor
tahtadan çýkmýs kýzaklar gibiyim
Yalnýzlýðým bir dað baþý
sarý balýk zekasý
Her þey hafýzamdan çýkmýs
Þimdi bir ýslýk bile aðlatýr beni
Öyle yorgun öyle sürgün
Unutmaktan geliyorum...
Bâzen aklýma geliyorsun
gelmesen olmuyormu ?
Sakladýðým ellerimi yüzümde
Damla damla döküyorum hergün seni
kýzýyorum biteceksin diye
Aklýma geliyorsun amansýz
ne var ne yoksun
dört günde bir ayrýlýk
yedinin sýrrýna eremedin henüz
Birden erdemsiz
ikiden sessizsin
haftalardýr
sana geliyorum
her 365 günde
52 hafta zamansýz kayýyorum hayattan
Saatim sana kurulu
Kîble de namazgahým
Son dört rekat gözyaþý
Her güne bir damla duasn
Sonuna yetistin sofranýn
Sonuna geliyoruz yine seninle
Bir his var içimde
Gitmeler devþirilmis galiba
Sana geliyorum sankilerden
kara lastikli
Okul yollarýndan
Bir sebebin var uzaktasýn
Uzak kalmak zorundasýn deðilmi ?
Halil ibrahim türküsü gibisin
dönüþ zamaný belli olmayan
Bir yokculuktasýn
okyanusta tek baþýna
Kýyýlarýma vurman ne zaman
Bozkýr tüm çöllerimi
seninle içecek
Bulutlarým
Damla damla akacaksýn içime
Geceyle saklý gözyaþlarýmý
içmelerin ne zaman
Mutluluk meltemleri gibi
ateþin varlýðýna talip
Sevgi fidanlarý gibi amansýzsýn
bir masal
Sana kavuþmak hayatýn sonunda
Sana geliyorum
sarýl boynuma!!
ayakta durmayý öðrenemedim
koþmayý da sen ögrettin zaten
Okul yollarýnda eskidim sana
Adýmý ayrýlýk koydun
Seni dillendirdim böyle
Kimse duymadý
Dilimi arý sokaydý
Aðzýnda biberleri içmeye
Önceleri köydeydim.
Daðlarda koyunlarýn ardýnda,
Kekik kokularýnýn içinde bir süre.
Kaval sesiydin
Sonralarý bir þehrin içinden geçip,
Kýyýsýna tutunmak için
Uzun yýllar tek ayaklý
Yaþadým ardýndan
rengine göre,
isim deðiþtirdim.
gerçek adm
ayakkabý
Oysa ben yol olmak istiyordum
büyüdün,
Aðaç gibi içimde
Nasýl sökülebilirsin
Köklerin içimde
kara çalý yüreðe,
Hepsi bir kýrýk beynimin her yerinde.
Burasý üsküdar yolu, karþýmýz Anadolu,
Gönlümün içi sýr dolu.
varla yok arasý
varsak ovasýndaki riya
kýs aylarýnýn soðuðu
ne diye o zaman
Ölüm haberim gelir
Bir gün bir gazetede.
Peþimden anam gelir,
Hemen bilirim.
öz geçmisimden çok
öz geleceðine talibim
Baba diyemedim
henüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.