ilke...

huzurun duraðýna yürüyorum
her adým aðýr aksak
yol yokuþ
yok oluþ gibi

insanlar görüyorum önümde
somalide þilide

kaldýrýmlarda yüzler görüyorum
adýmlara iliþmiþ
donuk
sanki her biri ayrý bir matemin eþiðinde

yaralar kanýyor
saraný yok
tökezliyorum.

içimden sözcükler geçiyor
biriktiriyorum

bir çocuk düþüyor içime
saçlarýna yýllarýn renklerini dokuyorum
bir nefeste okuyorum insanlýðý
son nefes gibi yoruluyorum

ah yeryüzüne varis insan
gam keder ekiyoruz
gam keder biçiyoruz
herkesi suçluyoruz
kendimizi unutuyoruz

oysaki biz suçluyuz...

bir sabah
bir ülke
bir vatan
büyütmek için el ele verdiðimizde
sen ey ayrýlýk þarkýsý terennüm eden
sen ey uzlaþmaz tavrýyla
hayatý zindan eden
sen ey insan

suçladýðýn her þeyle yüzleþeceksin
"dar aðacýn" vicdanýn olacak
aðlayacaksýn!

bir damla suyu ecel sanýp
hep kaçacaksýn!
Sosyal Medyada Paylaşın: