Sarpa sarmýþ bir gölgeyim ruhuma Adýmlarým benden korkar gibi, Ellerim ürkek titreme nöbetlerinde, Gözlerim yuvalarýndan kaçtý kaçaçak.. Ellerin elimde sanki büyür gibi, Gözlerin bir baksa Zaman yoklukta donacak..
Aralýðýn yorgunluðu var insanlarda -kime baksam gitmelerin kýrýlmýþlýðý- Benden mi aksetmiþ gözlere Bu olmaz olasý kýrmýzýlýk?
Geceleri bir sonra ki ihtiyarlýða devþiriyorum Kalan siyahlarý.. Lyon seamont’ta kuzey kutbunda Bahar bile görmeyen Bir çiçek kýymetinde Ne zaman kararýp beyaza çaldýðý belirsiz Darmadaðýn saçlarým..
Her gece kelimlerin kaçýyor ya benden Ýþte gözlerim her istibdadýna Hasbel lüzum ayaklanýyor.. Yokluðunun kol gezdiði limanlardan geçiyorum Sana denizaþýrý kentlerde.. Uzaklýk için kendini koyuyorsun ortaya, Uzak kalýyorsun sensizliðe ve bana.. Öyleyken bile her dem beraber gidiyoruz Tüm denizaþýrý kentlere.. Yaþamak zor böyle kentlerde Bir bak etrafýna Cenaze gelip geçer gibi gözlerde.. Derinden bir af çekip Küfretmeden yaþadýðýn kederlere.. Tüm bunlara misak veriyorsun önce Bu kentlerin limanlarýnda Yemin ederim sensizliðe sövmedim diye..
Yankýsý hoþ bir italyanca þarký var söylediðim, -lasciate mi cantare.. Nisyanla tahrip olmuþ benliðime Hangi eskimiþlikten kaldýysa sensizlik Gelip çalýyor benden Usulca,korkusuzca Tüm bencilliðimi Usta bir hýrsýz maharetinde..
Anla artýk ne olur.. Yalnýzlýk bir çýð gibi büyüyor gözlerimde..
Kerim ÖZGAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
kerim özgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.