NİSYANLARDA SANIRIM KALEM
Ýnsanlarýn iki yüzü
Ýster doðru ol dürüst yaþa
Ýster münafýklýk et gerçeði sakla
Bunlar sanma anlaþýlmaz burada
Elbet bir bilen var seni senden daha ileri
O zaman neden oynuyorsun
Kendinde biliyorsun aðýr olacak
Yaptýklarýnýn bedeli
Ama insan önce kendiyle özleþmeli
Yazdýðýyla yaptýðý bir çizgide gitmeli
Ýþte budur insanýn en temel özelliði
Sýfattýr iç âlemin dýþtaki
Görünen güzelliði
Bakýnca anlarsýn siret’inin gerçeðini
Surete bak cemalin aynasýdýr
Lakin nuru kalmamýþ
Yüzündeki çizgiler
Yalanlarýn dýþtaki yansýmasýdýr
Kirletmemeli lisan-ý kal-i
Gerçi bakýnca söylüyor
Ne olduðunu lisan-ý hal-i
Yok, yok olmamalý insan dediðin
Hele ki eli kalem tutup
Dilleri kelâm söylüyorsa
Kötülerin arasýnda Salih bir kul gibi
Garip ve mahzundur kelâm
Karanlýk yazma etme isyan
Kýlýçtan keskin
Kan damlat masada
Zehir zemberek karalýyor
Tertemiz sayfalar beyazdan griye
Griden siyaha dönüyor
Nisyanlarda sanýrým kalem
Nerde o tadý dimaðda kalan kelâm
Mürekkep bitmiþ
Kan ile karýþmýþ yazýlan
Faili meçhul bu cinayetin
Yok mu?
Katilini bulan
Melek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.