VUSLATSIZ HASRET

. bir ikindi vaktiydi,

vuslatsýz hasretler,

çiçeksiz dallar vardý her yerde.

gözlerindeki ayna düþtü aklýma.

bakýnca beni gördüðüm,

gülünce,öleceðimi düþündüðüm,

gözleri...

sonum oluyordu gözlerindeki ayna.

bakdýðýmda içim yanýyor,

kaným kaynýyordu her defasýnda.

nefsimle savaþýyor,

benliðimi yitiriyordum gözlerinde.

vuslatsýz hasretler vardý her yanda,

gözlerindeki ayna sonum oluyordu

her defasýnda.

kapatma istiyordum gözlerini,

çevirme bakýþlarýný,

hatta kýrpýþtýrma bile.

býrak kavgam içimde kalsýn,

kalbim yerinden oynasýn.

yeterki gözlerindeki aynada,

vuslatsýz hasretler beni yaksýn...

Sosyal Medyada Paylaşın: