Dudaklarýmda gözyaþý sancýlarý
Esmer tenimde tülden hüzünler
Vakitler ki senden dökülen acý
Akþamýn görülmez nefesine düþen
Birde o dar kaldýrýmlarýn düþes þakýrtýsý
Uçsuz bucaksýz tarlalarýnda sap saman
Gözlerine kadar gizlenen bir ýrgat çeker ekmeðini
Ýçtiði ayrana döker topraðý
Bir aðýt duyulur çocukluðumun sisli mor sabahýndan
Elinde mendili ile acýdan bir yürek dizlerine vura vura
Aðýtlar yakar biraz önce göçen oðlunun ardýndan
Çukurova’nýn sýcak yüzü
Terler býrakýr gözyaþlarýnýn kanlý hasretine
Nice romanlarýn özetidir bastýðýmýz toprak
Sýcaðýn bilmem kaç derece altýnda çalýþan iþçisi
Eski hanlardýr bir tutam serinlik
Er sözü dinlenir sapana vurulmuþ bedenle
Çukurova kadýnýn iþvesidir erkeði düþlere salan
Yanýktýr tenler, alabildiðine güçlü beden
Çalýþkandýr can acýtsa da çalýda diken
Mordur geceler buharlaþan nehri ile
/Yýrtar geceyi bir yanaþmanýn eðreti gülüþü
Bir kandil söner dað baþý bir evde
Ruhlar günahkâr bir kozada çiçek olur
BeyazýnI ansýzýn yaðan yaðmur karartýr
Çýkmaz bir sokaðýn en uç gölgesidir saklayan!
Nenelerin aðýtlarýdýr geceye vurulan
Erir fenerler ýþýktan yakamoz caddelerde
Seyhan nehri yeni bir gün gibidir
Çukurova’m yanarda yanar
Eritir zamanlarýnda insanýný
/Ýnsandýr,ekmeðini paylaþan Çukurova’m
Kadýndýr erkektir çocuktur zaman...
Jale KESKÝN