parlak güneþ ýþýklarýný özlüyor, solgun çiçeklerim
rüzgarýn deniz kokulu nefesini hissetsem de tenimde
hafiften dokunsa da yüzüme mavi kelebeðin kanatlarý
bir deli poyraz eser ülkemde, alýr beni benden
salkým salkým dibime düþerim
donar kalýr dudaklarýmda
gülüþlerim
karanlýk tehdit savurur pervasýzca, ürkek iklimli gözlerime
hapsederim yüreðime gökyüzünden sýzan maviyi
kýrpmam kirpiklerimi, uyumam
baþým dizlerindeyken
korkutmaz beni gecenin ayaz elleri
ýþýðým bekler ufkun gerisinde sabýrsýzca, kýzýl þafaðý içercesine
ve güler yeni bir yaþama merhaba derken
bu kentin bütün bebekleri
düþ deðil gördüklerim, düþlerimi bir çocuða emanet ettim
al dedim büyüt, sonra salýver gökyüzüne
bir uçurtmanýn kuyruðuna tak
ve özgür býrak
piþmanlýklarým hýrçýn dalgalar gibi vuruyor yüreðimin kýyýlarýna
caným yansa da, aðlamýyorum
yosun tutmuþ kalbim ama
taþlaþmamýþ halâ
kâbuslarýmdan arýndým,
gerçeklerime sarýldým tüm gücümle
bir de sana
yalnýz sana
hüzzam þarkýlar giydirdim hüznüme telli duvaklý,
senden gayri herkese küsüm
aç duvaðýmý, yýrt kör karanlýðýmý
mimoza salkýmýnda asýlý kaldý tebessümüm
Hicran Aydýn Akçakaya/Bodrum
14eylül2010
sevgili arkadaþým Türkan Çaðlayan’ a bu muhteþem seslendirme için sonsuz teþekkürler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.