Þaþýrdým, þaþkýn oldum, yarýn nedir? Bu an ne? Söndü tüm ýþýklarým görmez oldum yolumu. Tak etse de canýma tercih etmem ölümü, Aþk diye sunduklarý bu muydu bana anne?
Yere inmiþ yýldýzlar, ay darýlmýþ geceye. Bu yorgun bedenimi bin parçaya bölüyor. Ve atiye saklanmýþ umutlarým ölüyor Kim tesir edebilir merhameti cüceye?
Bir önceki seneyi arattýrdý her sene Canýmýn caný parçam kýrýyor kollarýmý. Bir vefasýz elinde býraktým dallarýmý.
Bakma yüzüme öyle, yoruldum artýk anne! Henüz ilkbaharýmda tanýþtým karakýþla. Sevgi bahçývaný ol, þu gönlümü nakýþla.
29.08.2010 / Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zübeyde Gökbulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.