Menekþelerde gözlerin
þarkýlardaki isyan
Çalakalem kýlýcýmda kývýlcýmlar
Yýldýrýmlara nefes aldýrýrým susarsam
kaç kardeþlerini vurdum
düsman
her kýzdýgýmda
dikilip önüne düþmanýn
çocuklarýný vurdum senin
düþmaným sana
bilsen ne hainim aslýnda
fýrlatýp yere atarken beni
çok yürekler yaktým
yaný baþýmda senin
kelimelerin yandýðýna bakmayýn ciðer parem
Bir kurt uyur kýnýmda
Elinde yalýn kýlýç
Göz ucuma bakýyor
Terör estirmek için
Bir yangýn yeri yollarýn arþýnladýðým
Bulutlar koparacaðým aðaç dallarýndan
Sislerden saðanak yaðmurlarý
Çöllere indireceðim vahalarý
Ellerinde yýldýz tutan çocuklara selam
Efkar mektubu yazmadým
bir yüzün etmesede dört mevsimde dünya
Varsýn sabrým gönül yarasý sansýn
kabuðun altýnda intikam olarak kalacaksýn
Benden geriye
Bir yaðmur geçen mavi yýllara
her yaðmurki bir rahmet
sabr’ý sufi’ye
yüzlerin duvarlarda gölge
duvarlarýnda özlem usandý
Sessiz bir ezgiyi kucaklarken dünya
koþullar,mevsimler zaman ortasýnda
nihavend makamý zîn
býçaðým düþtü kýnýndan bilirmisin
kesecektim ipini dünyanýn tam ortasýndan
Yolumun üstünde gül
koparmasam solacaktý
zehirler içmisim
nice katiliyim her þeyin
ben ne günler görmüþümde ölmemiþim
Bir yaðmur vakti kaybolurken yüzün sularda
günüme yine ýþýklar doðdu
yaþamasam rüzgar üþütecekti geceyi
içimdeki ölümden korkmasýn sevda
Ay odama girdi penceremden
yýldýzlara komþu oldum
Deniz kokusuyla deðdi yaðmur ellerime
rüzgarý bekledim fýrtýna olmak için
gece yüzümü okþarken bir gitar
yarýný gördüm rüyada
çocuklar gülüyordu
ellerini öperken
iþçiler
paralarýný alýp sanatlarýný
býraktýlar duvarlarda
taþýnýlýr emlaklar
her evde ayrý bir öykü yazýlýr
her evin bir odasýnda çocuklar
Binalar yükseldikçe uzaklaþýr gökyüzü
kiminin penceresi daha yakýndýr,
kavga edilmez ama
U m u t duvarlarda
Kaç evin ýþýðý sönecek bu gece
Evin sönen son ýþýðý
daha az üzüyor kalanlarý,
binalar yükseldikçe
suladým sarmaþýklarý sinsice
kaya dibinde
gökyüzüne çýkacaklar diye
Sen,
Yeniden doðduðunda haber ver
Beni hatýrla ve inandýr
Hayatýn kavga olduðuna
Keman kýlýðýnda bir kedi,
Dinler yanlýzlýðý
çalsan çalýnmaz,
dövsen aðlar belki...,
Kederleri duymaya,
soluyup tanýmaya,
yaþayýp öldürmeye
gönderildim dünyaya.
bir yaným yalýn kýlýç sana
öfkemi doyurur her gece
zincirini kýrdý aþk
üzerimde demirden perde
seni düþünürken içtiðim sigarayý
korkar kanser bile söndürmeye
ötenazim hadi biraz gayret
batýr sarý oklarýný içime içime
bu aþk süsü verilmiþ bir cinayet
tam istediðim gibidir üzülme..
gördüklerim bildiklerim ayný
sustuklarým söylediklerim de
kaçýþlarým tutulmalarým ayný
eski yalanlarla avunur muyum artýk
deðiþir miyim döne döne
gün gelirde bir gün yenilir miyim
oyun bitti diye sevinirmiyim
pazara çýkmýþ ipliðim
o kadar yokum ki görmüyorlar
kalbim susmuþlar yeri
kuþlar artýk korkup kaçmýyorlar benden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
bahçemizin halinden Edip Cansever Hayat dersi bozkurt böğürtlen kürt kızı şeb-i aruz Deniz evlat yaSemin