Delilim yok mu sandýn, açtým sinemi sana ?
Sözü yýka derununda ve gönder anlayana.
Dil denizi köpürüyor, devriliyor kakül kakül ,
Ormana dönünce dimað, yangýn çýkar ve kalýr kül!
Asumana yükseliyor, yangýnýn ince dumaný,
Karartarak güneþimi, býraktýn bana amaný!
Hem yönsüzüm, hem de yansýz, aðrýlarým ki amansýz,
Yokladým tüm devirleri, gelmemiþti böyle kansýz!
Bir sevdayý, birde kahrý, bize vermiþti Yaradan ,
Seyrediyorum devraný, içimde ki aynalardan...
Yer-gök nasýl kalabalýk, sararken günü karanlýk ,
Sabrýma kýlýç çekiyor, içimde büyük tiranlýk!
Dem vurma artýk vefadan, söz de çýkarken kýnýndan,
Gözden çýkardýk biz seni, geçme gönlün yakýnýndan!
Sen sanýrken bakýr güðüm, billur bir kaseydi gönlüm ,
Ölümümüzü görmeden, çözülür mü bu kördüðüm?
Artýk yetiþir gönlüme, bunca kahýr, bunca çile ,
Derdi derviþ eyleye gör, ölünür de güle güle!...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.