O sakýz aðacýydý. Asýrlarý tüketmiþti olduðu yerde. Dostlarý vardý yaný baþýnda, her zaman, bir konuþacaðý dost . Komþuydu konuþurdu belki de usulca sessizce. Bizi de tanýþtýrýrdý bazen. O da sadece, bayramlarýn, arifesinde, ya da, bayram namazlarýnýn arkasýndan. Ha ve bir de yeni komþusu geldiðinde. &&&
Onu hep özlemiþimdir. Anýsý vardýr, komþusu vardýr yakýným. Anam vardýr, babam vardýr komþu. Özlediðim aklýma her gelende aðladýðým. Ah sakýz aðacý ah, sakýn, ölme. Ve sakýn, kuruma. Asýrlarý kuþkularý sil at kafandan, Yoksa kim konuþur, seninle. O sessiz uyuyanlardan. belli mi, olur? belki de, bir gün ben de olurum, komþu seninle.
Yüksel Þanlý er 12 Eylül 2010-09-12 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.