aşk diyorsan, işte nabzım

Ne zaman daðýlsa sesim
Þakaðýma dayardýn gözlerini

Oysa adýnla baþlamak istedim bu akþama
Ýstedim ki bir ayrýlýkta bitmesin buruk
Günlerdir bir tek dize düþüremedim

Kurumuþ bir gül daha düþüyor anýlardan
Yine bir peþkeþin peþinde akþam
Herkes kabuðuna çekiliyor erkenden
Sokaklar yine simsarlara kalýyor
Alanlarýn kalbinde hançer
Kanamalý bir hastadýr kent artýk
Kan aranýyor...

Her gün yeni bir hüznü takýp koluna
Bütün saatleri acýya kuruyor sanki
Þarkýlarýn hüzzam makamýndayýz
Kavalda yaralar, göçebeyiz yollarda...

Bir acý kahve hatýrýný unuttuk
Her köþe baþýnda bir maskara

Tuzun ve þarabýn tadý degiþti
Nasýlda eskidi yüzün-gözlerin degiþmedi
Alevler yakmýyor artýk inceltmiyor buzlarý
Üstümüzde saðýr ve dilsiz bir gökyüzü

Yine damarýmda çalýyor çengi
Aþk diyorsan iþte nabzým
Bütün saðnaklarýný yaðdýr, hadi yaðdýr
Ýster bir cehennem ister cennet
Her vurguna hazýrým nasýlsa


Kadriye yapýcý

Not, Temrin dergisinde yayýnlandý

Sosyal Medyada Paylaşın: