HAZANDA YÜREĞİM

Ýçinde hep ayrýlýðýn ve vefasýzlýðýn çýðlýklarý olan,

Tüm sevda þarkýlarý canýmý acýtýyor.

Rüzgarýn yönüyle çýrpýnarak düþen her sarý yaprak,

Hep ayrýlýk ve hüzünle geçen ömrümü hatýrlatýyor.

Ve hazanda solmuþ,çürümeye mahkum benliðim,

Yüreðime yaðan özlem damlalarýyla arsýzlaþýyor

Sevmeye yasaklý yüreðimde hazan mevsimini yaþarken,

Yine özlüyor sevdanýn o can yakan buðusunu.

Hazandan sonra kurusa da gönül bahçem,

Umutla canda can bulacak baharý özlüyorum.



remzihan









Sosyal Medyada Paylaşın:

Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SENİ SANA ANLATABİLSEYDİM HİLE YAPIYORUM SUSUYORUM... KAÇ ZEMHERİDİR İÇİMDE YAŞAYAN AYRILIK DÜŞTÜ HIÇKIRIĞIMA YÜREĞİME YAĞMUR YAĞIYOR YÜREĞİM HASRET KOKUYOR EY ÖLÜM! NE GÜZELSİN! HANCIDAN YOLCUYA TÜRKÜ GÖZLERİNDE SEVDAM ESİR