Kök

’’bir çocuk var gözlerimde elimden sen’i alýnýnca aðlayan.. ve baþka sen-le’rle kandýrýlamayan...(!)
ve bir harf daha geçtim sokaðýndan...!’’







kýrmýzý reçeteyle yazýlmýþ alýn yazýma aþk
müptelayým ezelden
kenti içime kapattýlar
kalemden gemiler yaktým
kaðýtdan ýrmaklar yýrttým
tütün sarýsý gecelerim
dört bir yaným susuz kaldý
þiir tutarken gözlerinde ki iskeleden
ben yalnýz yokluðunda saðýrým




’’yanlýþ
adrese gönderilmiþ bir mektup gibi
ne olur iade et kendime beni.’’




denizlere özlemi anlatabilmek dehre
renklerini tüketmiþ karanlýk yatak
--aþk en çokda mantýksýzsa saðlamdýr--
þimdi en çok sen benziyorsun bu þehre...



herc ü merc us/suz sokaðým
mezar gecesi sessizligi ten
ah bir bilsen nasýl özlemim
ah bir bilsen nasýl sevmiþ_tin
Quasimodo kadar sadýðým




200_70_60 tahta elbisemi giyip
aðzýna býrakacaðým son nefesimi
biliyorum can yücel’irken sevdiðin kadar ömrüm olduðunu...





Sosyal Medyada Paylaşın:

Feyza Can Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kırmızı kadın / Selâse Kırmızı kadın / îsnan yirmiyedi / ٢٧ Rehnûma Öşk âh ile vahım asiye'ye mektuplar Kâsiva'ya dipnotlar Öşk III. Kızıl Kadın Mavi Adam