DAMLA

pýhtýlaþmýþ kan erimede
beynimde

alyuvarlar
çürük bir kokuyla
sardýlar bedenimi

paslý bir oynama var gözlerimde
tam þuramda
zamansýz bir acý kýpýrdanmada

ey sevgili-m-
gün ýþýðýnda ne arar
deniz dibinde yýldýz

kanatlarýný açýyor
sisli bir yaz yine

- - bak –

yaþam gökyüzü gibi
akmaya hazýrlanýyor denize

býrak denizin dibine
ipe dizili yýldýzlarý

geceyi bekle

tanýmadýðýn aþklarý
patenleriyle anlatacak
yýldýzlar sana

daraldý gökyüzüm
yýldýzlarým birbirine çarpacak

- görme –

gökyüzüyle yýkadým ben yüzümü

- bilme –


sense göçtesin yine

‘yok’ ta sýn ama
‘var ‘ sýn

þimdi kimin teninde soluðun

býrak yýldýzlarý dibe

–bak-

daralmada denizin

sönmeyenlerini yýldýzlarýn
gökyüzüne sýrala

ve damla
denizin ortasýnda
sýkýþýp kalmýþ aþklara


erdorumacaroðlu



(RESÝM: EFLATUN ACAROÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın: