ýþýklar sönecekti ; bilinmezliðe karþý, aykýrý yolculuk zamaný gelmiþti, elleri heyecanlýydý. hasretsizliðine yandý. geride ona aðlayacak kimse kalmamýþtý kar yaðýyordu. þaþkýn ateþ böceði, soluverdi ; beyaz örtü sarmaladý gövdesini ýþýklar sönecekti ; kimseler göremiyecekti kimsesizliðini zavallý mendilci kýz; mendilleri kadar beyazdý teni, sabah vakti onu bulduklarýnda kimse önemsemedi týpký; onu bebekken cami avlusuna býrakan annesi gibi muhtemelen annesinin bile adýný bilmediði babasý gibi kimse kimse onu önemsemedi. mendilci kýzdý o; onu herkes öyle bilirdi. ve daha nice mendilci kýzlar gibi kimsesizlerin yanýna gömüldü........
Sosyal Medyada Paylaşın:
rgursu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.