ÇOCUKLUK YILLARIM
Ne Affan Dede kaldý,
Çocukluðumuzu bize satacak.
Ne de yaþýtlarýmýz.
Bize o günleri hatýrlatacak....
Hepsi göçüp gitmekteler,
Üçer beþer...
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Böylesi üst üste deðildi dertler,
Evler yükselmiyordu kat kat.
Bahçeli evlerle doluydu,
Erzurum,Çumra Manavgat....
Yediðimiz her þey bahçemizdendi,doðaldý.
Soldurmuyordu benzimizi yapay gýdalar,
Yanaklarýmýz al aldý.
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Oyuncak falan almazdý babalarýmýz,
Mutluluk çok,ama para yoktu...
Erkeklerimiz yaparken kendileri toplarýný,
Kýzlarýmýz bebeklerini eski bezlerden yapardý.
Analarýmýzýn nasýrlaþan yalnýz elleri,ayaklarý deðil,
Yürekleriydi.
Bizler donanalým diye bilgiyle.
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Her hava karardýðýnda,
Yemekler yenir,
Sokaklarda saklambaç oynanýrdý.
Annelerimiz tarafýndan bile ip atlanýrdý.
Þöyle düþünüyorum da....
Hele Ramazan Günleri,
Davulcunun peþi sýra biz de giderdik..
Davulu ýsýtmak için yanan ateþ deðilmiþ meðer,
Ýçimizi ýsýtan.
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Çarþýlar bir baþkaydý o zamanlar.
Günümüzde olmayan meslekler vardý.
Kalaycýlar tencere,tabak kalaylar,
Güðümleri,ibrikleri yepyeni yaparlardý.
Nesli tükenmek üzereyken yetiþsem de,
Semercileri de tanýdým.
Nedendir bilmem,
En çok seyrettiðim nalbantlardý.
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Televizyon denilen bir alet varmýþ,
Þöyle bakýlýnca,lokum kutusu kadarmýþ,
Dünyanýn her yerini görürmüþsün,,
Denilen günlerdi.
Televizyon nitekim Türkiye’ye geldi,
Çok geçmeden bizim eve de girdi.
“televizyonunuzu kapatmayý unutmayýnýz”
Uyarýsýndan sonra baþlardý þiddetli gürültü.
Ama çok güzeldi.
Bir kanal vardý ve herkes onu seyrederdi.
Cumartesi günleri iple çekilir,
Yerli film seyredilirdi.
Kimse anlamasa da,
Halâ Pazar Konserlerinin önemini.
Pazar günleri saatlerce sürer,
Bizleri hep gererdi..
Ne yaþamýþsak,hepsi dünlerdedir.
Güzel günler hep, dünkü günlerdedir.
Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.