yokluðun bu kaçýncý vurgun kýrýðý dumanlý salýným sebep sessizlik
...
sureti mor aðýr taký kýrmýzý kimsesiz ürperen meme uçlarý yaralý boyuna dolanan parmaklar gözden kayar hüzün suyu on üçüncü cüzde üzüm kokusu sarhoþ rüzgar ýslýðýna teslim artýk kelimeler...
maskeler ardýna düþen çýkmaz sokaklarý þehrin _yolum bitti..._ her an her yan duvar her er her yer sen _kayboldum!..._
karanlýk _üzerime sinen_ ve korkmuþ küçük bir kýz
duyar mý seslensem? tanýr mý sesi mi?
_buradayým!... uzat ellerini ..._
13/7/7
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.