Esebildiði kadar essin hoyrat, deli
Rüzgarlar.
Yaþam boyunca ,her þeyden alýnacak
Çok dersler var.
Ýbretle bakmak gerek yere düþen
Solmuþ,
Sararmýþ, gazele dönmüþ, yapraða.
O da;
Umarsýzca, bir mevsim boyu
Tepeden
Bakýyordu kara topraða..
Baharda yemyeþildi, capcanlýydý.
Birbiriyle
Yarýþýrcasýna, kuþlarla seviþiyordu
Yapraklar.
Belki de;
Hazan mevsimi gelmiyordu aklýna.
Belki de;
Biliyordu, bir mevsimlik ömrü
Olduðunu.
Ölüm koparacaktý onu tutunduðu
Dalýndan.
Ayýracaktý, dallarda cývýldaþan
Kuþlarýndan.
Git gide
Daraldýkça zaman, yaþam son
Bulacak.
Yaprakta, kuþta, tüm canlýlar
Bir gün,
Hepsi toprak olacak..
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.