kadýnlara vurmayýn
bir ayaðý baðlý atlýkarýncalardýr onlar
babadan oðula, kýza gevþer memeleri
pencere önü telaþlarda hep akþam
beklemek; sevinci yangýn yeri
ekmek sýcaðý tüter ellerinde
hüznü çoruh nehrinden görgülü
çatlamýþ bir coðrafyadýr karýnlarýndaki
ölünesi olur onlarýn, okþanasý öpüldükçe
kadýnlarý vurmayýn
bacaklarýndaki taraça aþka nazýr,
saçlarý çiçek süslemesi
yarý yarýya tanrýya soyunursun
duasýz seviþmemek gibi
kadýnlarý da okuyun
gözleri her kenti eleverir söz yitimi*
durakkondu sakincesi birer portredirler
yürüyünce, sosyalist
çöpçüler vurur ilk fýrça darbesini
sokaklar erkenden temiz
meydanlar sonra
namuslar sonra...
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.