Eğlenmek Zamanla

iyimserliðime dokundu yaz
seni eylülüme anlattým peþin peþin
rüyalarýmý tanýþtýrdým sýcacýk parmaklarýnla
ham ölüþleri unuttum ayrýlýðýnda
ayrýlýðýnda bir hayat sürdüm
sobasýnda gözlerin kýþlarýnýn
týð gibi bir kötümserlik saplanýnca kalbime
çocuk resimleri kadar masum koþturmacalarým
en genç gençliðinden vuruldu
ama durulmadý arayan þiirlerim
ay ýþýðýnýn geceyle öpüþtüðü yerde
döneceðini düþünüp
eðleniyorum zamanla


kusursuzluðunu yitirmiþ þimdi çöl
bütün aþmalar öksüz
hani daðlara bulaþmadan
dinmezdi bu sýzý
hayat ilk nasýl böyle bir kýtlýk
tanýmýyorum hiçbir masallý kavuþmayý
gönül lugatýmda bütün diller yitik
seni isteyen sesiydi çýðlýðýmýn
alfabesi bütün bir gece eðitimli
kendi karanlýðýmda boðuluyorum
sanki nedensiz
sana aðlayan gözlerimin en bakir anýydý
toprak kokulu bir çaresizlikte
düþlerim hayata sýðmayýnca
zamanla eðleniyorum...


bende býraktýðýn yýldýzlar kadar çok
beni býraktýðýn gökyüzü kadar yalnýz
ýssýz...
ýssýz ve biricik ayrýntýsýydýn sýrlarýmýn
hor kullanýlmýþ mevsimlere döndürdün hüzünlerimi
bütün renkleri yaþlanmýþ bir gökkuþaðýna
yorulunca yangýn
artýk gitme vaktidir
hiçbir acýyý söz konusu etmeden
baðýþlayarak yanlýþ kanaatlarýný
yapraklarýn döküldüðü yeþil bir rüya kadar kadersiz
kederliyim
yaralarýmýn kýyýsý yok
sýzýlarýmýn payýnda uzak limanlar
tan yeri çýraðý bakýþlarýnýn
sesindeki bu ülkü
ben miyim ki
zamaný eðliyorum...

kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: