Dökülünce ormanýn saçlarý
Ay çevirir abajurunu
parlak sisleri
Ve rüzgar çalýyor
çember içindeki akbaba gibi
Yýldýzlarýn aklýný
Avlunun taþlarýna yapýþmýþ
uyuþmuþ parmaklarý kuþlarýn
ve göðün dalýnda
hala yanýyor bakýþlarý
Sabah duyuyormusun
Kýraðý bilemekte tamburu
Ve mumlarý
Altýn renkli vuslat
Ve kýrmýzý yaprak
köpük bir ürperti gibi
kuzey rüzgarý dalýnda
güneþler uyur
pus içinde
Bin kýrmýzý yaprak
rüzgardan bukleleri
Bin altýn varak
ölü aðaçlarýn dalýnda
Güneþ monoton titreþiyor
Bem beyaz derinlikleri
don yaklaþýyor bak
Büyük ahþap evler odalklarý
tutun titreyen kalpleri
orman eski zaman kuþlarýndan uzakta
Ve altýn fýsýltýlarý arýlarýn
Elveda, sonsuzca þakýyan çýlgýn baharlar
Duyuyorum, titriyen düþleri
aðaçlarýn ateþli kalbi nasýlda yavaþladý
Sonbaharýn sessizliðinde
uykuda
yardým edin yapraklara
oysa gölgem bile susuyor bana
Güzel sonbahar
genç bakire gibi kýrmýzý yanaklarý
ýsýrmak istiyorum
bütün dudaklarý
sonbahar sarý elma
bekliyor azat olmak için
demir çeneler arasýnda
ben bahar istiyorum hayallerin fýþkýrdýðý
meydan okumak için
Kýþ aylarýnda can sýkýntýsý
Her þey tavan arasýnda
buðday tarlasý kadar güzel deðilki
buðday tohumu
ne olmus geçmiþe?
Ben gelecek ektim
Kurutulmuþ yapraklara
Rüzgarda koþabilecek
siste donup bir akþam
tütünde dudaklarý
mýsýr varsa kilerinde
unutmana izin var
yaþam ayný anksiyete ile
eðilmiþ yürüyen acý,
Ve çok az varlýkta, çok az özgürde olsa
Sonbaharda bir leylek
ilkbahar olduðunu sanýyor
bekliyor þaþýrýyor
Renkler niye monoton diye
Kötü hava koþullarý,
kimseyle buluþmayan
rüzgar bile
aniden patlayan
göðe bir yol
Ve gürler ileriye
sisler içinde bir nehir
ve asla
Kýrlangýçlar sevmez sonbaharý
bir rüzgar sesi
kapýyor kanadýmý
suya düþüyorum
Ve bilmiyorum yüzme
sýrtýnda bir dal kuþun
yaprak dökerken þakýyor
Sonbahar yay oluyor
keman inilti
batýdan gelen rüzgar
üzücü þeyler fýsýldýyor
Ve kuþ yalnýz aðlýyor
karanlýkta mercan çiçek açýyor
yaþlarýna parelel
Ve dal ve serçe
saf gri siste
nostaljileri bile evlendi
Gecenin gizeminde
Çim çok güneþliydi oysa
Yeþilce menekþeler
yorgun yanýyor günün nefesleri
deðirmenlerin kanatlarýnda
Doða, bir arý gibi
yorgun ve bal kokulu
Rüzgar ninniliyor çiçeklerleri
tüm yaz kýzgýn uykuda
ýþýklý örümcekler bile
akmada lâl boyunca
Güneþe düþlerimi geçirirdim
Yüzen gölge sýcaðýnda
Uzun öðlenlerde sarhoþ
keçinin týrmandýgý kýzýl tepe
yükseklik korkusu dudaklarýnda
rüzgar ufukta
Uzayda ayakta evleri
çavdar tarlasýnda iþçiler
Frenk üzümü çekirdeði var
Büyük nasýrlý ellerinde
Aðýr akþam uykulu hava
Hasata yaslanan
Ey ruhki, sýcacýk ve istekli
Ve yorgun kulaklarý
Sonbahar sabahý sevinçleri
sýçrayan masum elleri
yürek bir ýrmak gibi diri
titriyor yapraklarý
insani arzularýn yumuþacýk geceleri,
vücut ki söðütler gibi yere eðili
eller ki omuzlara eklenmiþ
Gözler ki aðlýyor ellerinin çukurunda
mevsimlerin mutlu rüyalarý
þimdi ay ve güneþ
Tadýný çýkarýyor kýpkýrmýzý raflarýn
aþýk ruhlarýn kenarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
bahçemizin halinden Edip Cansever Hayat dersi bozkurt böğürtlen şeb-i aruz kürt kızı Deniz evlat yaSemin