HAYDİ GEL

Haydi, gel, gel artýk.
Bir hayal dünya yarattým kendime,
Sen bana gelip eþ olmuþsun.
Üþüyen yalnýzlýðýma güneþ olmuþsun.

Haydi, gel, gel artýk.
Ýçimde adý hasret olan dað devrilsin.
Gel de bahara erilsin.
Haydi, gel.

Balkonda kahve içelim senle.
Sen falýma bak ben gözlerine.
Sineme sinmiþ kokunu yenile.
Adý sen olan sensizlik bitsin.
Senle bakalým kýrlangýç yuvalarýna.
Nasýl yem taþýyorlar yavrularýna.

Haydi, gel, gel artýk.
Her gece tanlara selam duran
Göz kapaklarým kapansýn.
Uykuya hasret bedenim,
Senle uykuya dalsýn.
Hasretten suskun kalemim,
Haydi, gel, gel artýk
Þenlensin evim.

Niye bu meydan okumak yýllara?
Aynalar geleceðimi okuyor bana.
Yollara diktiðim gülleri tutarak gel!
Ýçinden nefreti atarak gel!
Haydi, gel, gel artýk

Adý ömür olan deðirmen,
Dönüyor durmadan.
Haydi, bir koþuver gel yormadan,
Haydi, gel geç kalma,
Her gün gözyaþlarýmla adýný yazarým,
Geç kalýrsan eðer,
Sen gelmeden dolacak,
O kazýlan mezarým.

7 Temmuz 2010 Antakya

ÞÝÝRÝME SES OLAN SAYIN HAYRUNÝSA ÞENER SÝYAHGECEM’E TEÞEKKÜR EDERÝM KATTIÐI DEÐERDEN DOLAYI.


Sosyal Medyada Paylaşın: