ŞİKÂYETİM VAR ANNE

BÝR HAFTA ÖNCE DÜÞEREK AYAÐINI KIRAN AMELÝYAT SONRASI BENDE KALAN 87 YAÞINDAKÝ ANNEM ÝÇÝN.



Ömür girdaplarda erirken gün gün,
Ezilip de kaldým yorgunum anne.
Dizine uzatýp uyuturdun dün,
Þimdi tüm hayata kýrgýným anne.

Niceleri girdi yar diyerekten,
Senden ayrýlmasý zor diyerekten,
Hasretinde ölüm var diyerekten,
Uykular yok oldu argýným anne.

Kimisi geldi de canýma girdi.
Kimisi derdimin dermanýn sordu.
Hayatý muamma kendisi sýrdý.
Þu kör talihime dargýným anne.

Yine de umuda çengeller taktým.
Vefalý gönüllere ismim býraktým.
Geçmiþi yok edip hepsini yaktým.
Issýz denizlere sürgünüm anne.

Kimi hayatýmda eðleþti biraz.
Kiminin sevdasý sadece bir yaz.
Kimisi sevdim der yalnýz iþve naz,
Uçsuz çölde kalmýþ sorgunum anne.

Kaderim mi bana küs ben mi kadere?
Ömrüm dað baþýnda susuz bir dere.
Yeminler etmiþtim oysa bin kere.
Sil baþtan birine vurgunum anne.

8 Temmuz 2010 Antakya

Sorgun: Dallarý sepet örmede kullanýlan bir tür söðüt
ÞÝÝRÝME YORUMU ÝLE RENK VE DEÐER KATAN DEÐERLÝ ARKADAÞIM SAYIN HARUNÝSA ÞENEL SÝYAHGECEM’E TEÞEKKÜR EDERÝM


Sosyal Medyada Paylaşın: