O yer

kar yaðýyor pencereme
içimde ayak seslerin


üzerimde yorgan
üþüyorum
yumuþacýk bir el
yorganý alýyor üzerimden

ýsýnýyorum

renkli bir çocukluk
sarýyor her yanýmý
biraz liseli
ürkek


ve ‘erkek baðýrmalar’
damarlarýmda


kar yaðýyor pencereme
terliyorum
çýkarýp yüreðimi
kara atýyorum


- içimde erkek baðýrmalar –


yumuþacýk bir koku
tepelere çekiyor bedenimi
yukarý yuvarlanýyorum


aþaðýlarda akþam olmada


yukarýya ay yaðýyor
kar gibi teker tane
tenime her deðiþinde
ýsýnýyorum

- içimdeki erkek baðýrmalar –

aþaðý itiyor beni
bir kar tanesine binip
tekrar yukarý çýkýyorum

burada zaman

- yer – dekinden daha kýsa

doðumla ölüm bir “an” içinde


parça parça yaðýyoruz aþaðý


buhar olup
tekrar çýkmak için
o – yer - e


erdorumacaroglu


(resim: eflatun acaroðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın: