Eylül de geldi iþte, çöktü yine bir hüzün, Sararan yapraklarda, kaldý o solgun yüzün. Bir dahaki bahara; ne sen varsýn, ne de ben, Son sayfalarýndayýz, ne yazýk öykümüzün.
1 Eylül 1988- Perþembe / Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.