...BU DA KİM?
Ýçimizden;
Sinsi volkanlar çok, her dem fesatça
Fýþkýrýr da durur aniden
Bu da kim?
Elinde hainlik çubuðu, karýþtýrýr durmadan
Önce birlik, kökten istemsizce koptu
Son kez dirlik; el’lerin soðuk týrnaklý elleri, bizleri bozdu
Adýmlarý gaddar ve hýþýmlý
Ýçe yerleþmiþ, canavarýn diþleri çok iþtahlý
Daha da bir taþýr durur ileriye, oyar içimizi kýzýl kurdu
Ciðerimiz, çökerek paralandý
Utanmaz cüretsizce, gizler de savurdu da durdu
Tekrar tekrar acýmadan vurdu
Fesatlýðý yaydý bu kez ve tez elden de kudurdu
Bir ileri
Ýki sinsice döndü geriye
Tekrarýn da, yekun zehriyle gelerek çöktü atiye
Uslanmadý, arlanmadý
Týkýndý
Tüm hayatýmýzý, biteviye
Yenilgi hainliði, kendi kafasýnýn tasýnýn içinde
Kötülüðü düþünmeden kustu
Biran da sustu!
Meðer maksat, kötülük imiþ tek umudu
Gözleri;
Falcýnýn art niyetli taþý,
Hainliðe tümüyle, acýkmýþta baþý
Ekmeðimize damlayan, kýp kýzýlýmsý
Kanýn pýhtýsý
Tekrarý durmadý; gittiði edepsizlik, bað kayýp da doðdu
Dönerek “HAÝNLÝKTE” çadýrýný kurdu
Düþündü!
Kaldýrdý sonra çekinmeden arsýzlýðýný, sürdü üstümüze
Bin bir belasýný da, birden bire
Göz önünde tek kalan tüm hayatýmýzý
Yýktý
Utanmadý, yerden yerlere hayasýzca, acýmadan vurdu
Eridi de gitti
Atiye açýlan tüm rüyalarýmýz
“Umutsuzluk içinde yakalanan, tüm umutlarýmýz”
Kabuslar içinde, hepsi param parça
Þeytan bile, ustalýklarýna hayran
Bu zalimlerin, zalimleri de vicdan hoyratça
Ekmek dilenip, aþ yediði eve düþman
Aklýnca, her bedene
Beyin üstünde beyinlere
Kör kurþunlar sýkýlan
Baðrýna sýðýnýp, büyütüldüðü vataný
Beþ pula, vicdansýzca kaldýrýp savururcasýna satan
Yahu bu da kim?
Kandýrdýðý çocuk etiyle, beslenen
Gençliði, haplara esir ederek boðup atan
Neslimizi çürüten bu kan emiciler
Kana kaný, katan da kim?
Saflýk ve cehaletten gaddarca faydalanýþta
Bu vataný bölende kim?
Gücüne, baþka sýrttan güçleri katan
Bu dönmelerden, dönme de kim?
Bu hainlerin haini, satýlmýþ toruncuklarý da kim?
(03.09.2010)AZAP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.