Büyük bir hasretle kavruluyordu yüreðim
Ýçimde yaðmur damlasý gibi uðultu vardý.
Benim korkum sen deðil, sensizlikti
Aþkýn derman; yokluðun bir korkuydu.
Unutmaktan yana çarem yok
Her geçen saniye aþk sancýsýydý
Benim korkum vardý senden yana
Sanki hiç gelmeyecektin.
Sessizliðin içinde gömülmüþ bir gürültünün
Yalnýzlýðýn çaresiz kýldýðý bir sevginin
Mutluluðun uzak kaldýðý bir yarýnýn
Senle dolu korkusuydu.
Hiç bitmet bilmeyen bir özlem kaplamýþtý yüreðimi
Cehennem azabýyla yanan kalbimi,
Sensizlik zor biliyorum ama korkuyorum.
Sanki hiç gelmeyecektin.
Baþkasýna kalbinin sesini dinletmenden,
Birilerine seni seviyorum demenden,
Beni daimi olarak unutmandan,
Korkuyorum...
Þimdi bu can senle dolu bir kalp taþýyor.
Gittin dön gel artýk. Eðer seviyorsan gel
Sensiz olmaktan; seni sensiz yaþamaktan,
KORKUYORUM!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.