bu şehre veda
Kayboluþ deðil varoluþ vuslatýný beklerken,
Sevgi ve muhabbeti bulduðum þu küçücük odada,
Her biri baþka yürekte baþka bir ben olamama umudu da varmýþ…
Ben olduðum bende bencil deðilken
Kimsesizliðime uzanan ellerde bulduðum
Sahiplenilmiþliðin þevkatine sýðýnmakta varmýþ...
Yaþanýlanlarý ve yaþattýklarýmý bir bir önüme sererken,
Borç-alacak iliþkisi düþünmeden yaptýðým muhasebemde
Ezikliðimin ve gurursuzluðumun adýný kindar diye duymakta varmýþ…
Kýsacýk birlikteliðin çetenesini tutarken
Mutluluk-hüzün, kardeþlik-kin gibi zýtlýklarý
Canýmý acýtýrcasýna bilmekte varmýþ…
Her bir caný ayrý can olduðu için sevmek varken
Bu canlarda canýmý sýkan cansýzý
Ve
Canýma koyduðum canlarý ayrý ayrý sevmekte varmýþ…
Baki kalan þu kalemde hoþ bir sada býrakmak varken
Mutluðumda, hastalýðýmda, kavgamdaki yanýmda oluþunuzu
Bin kere baþýma kalkýp duymakta varmýþ…
Korkunun endiþesi, güzelliðin ihtiþamý sarmýþken,
Gitmem diye geldiðim bu þehre
Hazan mevsiminde veda etmekte varmýþ…
01/09/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.