olmayanýn saklý mabedinde filizlenen bir aþk masalýdýr sevda ki kýrar topraðýn sertliðini verir baharýn güneþine ellerini dallanýp...
zor yanlarýndan tutuyorum düþlerin ucu yanýk mektup kaðýtlarýnýn tütsüsü mekruh bir koku burnumun ucunda/dar aðacý misal’i sallanýr...
kaðýda kaleme sardým bugünlerde sonu gelmeyen i mgelerin sevisinde takvim yapraklarýna þiirler yazýyorum ilk kelimesi senle baþlayan...
sonu gelmiyor gitmelerimin yani sana gelmelerimin yani beni kapýndan kovmalarýnýn yani benim seni sevmemi engellemek istemelerinin ama engelleyememenin...
dur sessizliði dinliyorum en konuþkan yanlarýmý susturup bir parkta çocuklar gibi koþuyorum yalýnayak çýðlýðým cam kýrýðý sol yaným düþüyorum paramparçayým ellerinde su gibi yaðmur gibi deniz gibi daðýlýyorum inince teninin yüzüne...
yüzün yüzüme bir pencere gözlerimi alamýyorum býrak sende kalsýn ben çocuk yüreðime seni seviyorumlarýn çentiklerini atýyorum...
Ýzafi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
İzafi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.