sessizdir matemler ölü toðraðý serpilmiþ mektuplarda hangi elveda süslerse süslesin bütün sonlar aynýdýr "Kendine Ýyi Bak" a çýkar..
yaðmurunda saklý þehrin sokaklarýný arþýnlarken yalnýz gülüþler yaralarýmý sarýn diye baðýrýr dünden kalan günler takvim yapraklarýdýr düþmaný bugüne bakmadan geçen yeminlerin ve sessizdir kadýnlar bir erkek ürküttüðünde yüreðini..
diyorum ki;
hani insen þöyle gökyüzünden daðýlsan beyazýnla paramparça ellerime özgür güvercinlerin sadeliðinde ve yeni aþklarýn cam nazikliðinde gömsen saklasan kendini en derinime..
biliyorum ki;
yalnýzýz bu ucu gelmez düzlemde renkler bile karýþýrken kendi kendine sarhoþ nidalar atar þairler ismi bilinmez þiirlerde..
susuyorum ki;
yalnýzlýðýmýz neþretsin geceye melekler can bulsun sevaplarýn gölgesinde ve sevgililer aðlamasýn dili geçmiþ sevgilerde..
koynunda saklý zemheri gece ve o saklý gece ne zaman dönerse güne ya kýyamet ya ölüm..
Ýzafi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
İzafi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.