kimsesizliðim arkadaþým bugün ve bu gece çok soðuk bu þehirde ortasýndan geçen deniz dalgalý ruhumdan dökülen damlalarýn sesinde biliyorum sevgilim uzak deðil yaþadýðýn yer ama gelmek çok zor..
inan!
sahipsiz sokaklarýn ýssýzlýðýnda can bulur hüznün rengi ve tüter dumanýnda boþ evlerin yarým aðýz çocuk sesleri anne anne ben üþüyorum karnýmda acýktý..
düþ görüyorum sanýrým!
acý doludur bu öykü sol yanýndan geçen zehirli sayfalarýn bilinmezliðinde bak gözlerime düþ içim(d)e
bir þehir düþün bir þeyler düþün ve bir þeyler... düþ’sün..
Ýzafi.. g.b.s. Sosyal Medyada Paylaşın:
İzafi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.