el yordamýyla eþeliyorum topraðý týrnaðýmda izi kaldý hep geçmiþin kesip attýðým hüzün damarlarým çaðlýyor mahzenime gece üþümesi düþer aþkýn nefesine bir solukta kaybolan asaletin.
saygýnlýðý kalmamýþ bir kadýn yokluðunda sardým hislerimi kürek mahkûmu gibi dört tarafým zincirli kendi yortusunda kaynayan ateþin sin’ine attým yüreðimi siz bayým! atmayýn bir kürek topraðýnýzdan su vermeyin ak güvercinlerime susuz kalsýn çekin ellerinizi üstümdeki lalelerden nergislerden baykuþ gibi tünemeyin sedir aðacýma yolunuz düþse de atlamayýn surlarýmdan atýyorum sizli tüm kirlenmiþlikleri cehenneminize alazýnda demliyorum acýlarý
ilk veya son fark etmiyor yakýlan masal daðý sýkýnýz tüm anýlarý imiðinden sen… sen… sen… her kimsen? düþünüz ensemden!
bir el feneri eþliðinde dolaþýyor ufkun kýzýllýðý hangi güneþin arkasýna saklanýr gerçekler geçmiþin izinde çalar bir acem kavalý kendi külünde savrulan sigaranýn dumaný
masum bir peri gezerken þu yüce alemde sürgün yetim gibi gözlerim duvar diplerinde ayyaþ naralarýnda çoðalýyor köþe baþlarý sanrýlarý her bir karýþ topraðý çizilmiþ yüreðim lime lime… yoksul kalmýþ ülkem gibi satýlmýþ…
þimdi; bir düþ ülkesi kurdum sessizliðime çýðýrtkan umutlarý tozlu þiirlerde saklýyorum bir kývýlcým çakýp gecenin düþlerine gidiyorum acýlarý demleyip
Ümmü AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.