MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR HALK DESTANI
OzanFeyzi

BİR HALK DESTANI



(Ata’ya Þikayet)

Gizlimiz, saklýmýz artýk kalmadý;
Beyler haberdardýr her anýmýzdan!
Tuttu yakamýzý yokluk salmadý;
Sararýp da solduk kör yanýmýzdan!

Bir sistem kuruldu hukuktan aciz,
Kalem tutan eller edildi taciz.
Aydýn düþünceye konuldu haciz;
Kesmek istiyorlar þiryanýmýzdan!

Dünya baþýmýza getirildi dar,
Sorgusuz, yargýsýz ederler berdar.
Üleþteki karga oldu da serdar;
Korkuya düþeriz üryanýmýzdan.

Paçasý bulaþmýþ görünmez kirden,
Sadakayla diyet, ister fakirden.
Görünce bizleri cahil, hakirden;
Ödün verir olduk biz þanýmýzdan!

Yandaþa baðlandý sularýn arký,
Dönmüyor yurdumda adalet çarký.
Gelen günün dünden kötüdür farký;
Bizi usandýrdý öz canýmýzdan!

Umacýlar geldi girdi araya,
Açgözlü zahitler doymaz paraya.
Tavuk kümesleri döndü saraya;
Þimdi sýkýyorlar gerdanýmýzdan!

Memleket olunca çekilmez dertlik,
Yakýþtý meydanda beyime sertlik.(!)
Kalmadý yiðitlik, yýkýldý mertlik;
Çok þey beklenirken merdanýmýzdan!

Yurdumuz satýlýk, sanki bir arsa;
Gözden çýkarýldý elde ne varsa.
Yalanla dolanla kaparlar parsa;
Yabancý pay ister harmanýmýzdan!

Aydýnlýk yarýna gelmiyor sýra,
Karanlýkta girdik biz bu asýra.
Dokunulmaz zýrhlý, ayan kasýra;
Adalet umarken erkânýmýzdan!

Yaralý gönüller muhtaçken eme;
Gafil hücum etti bir avuç yeme.
Gaflete düþülüp olunca seme;
Kapkaççýlar çýktý meydanýmýzdan!

O eski dertler de depreþti yine,
Çýkarlar uðruna yöneldik kine.
Bilmeden sarýldýk uydurma dine;
Sorun yaþýyoruz vicdanýmýzdan!

Gülüp oynamaya daraldý saha,
Ýnsanýn yaþamý etmiyor paha.
Çarþýda fiyatlar kalkýnca þaha;
Elleri çýkmýyor cüzdanýmýzdan!

Kaldýrýp aradan namusu arý,
Yalan söyleyenin sanýldý kârý.
Garip sýzlansa da duyulmaz zarý;
Öþür istiyorlar ziyanýmýzdan!

Zehirli oklarý üstünde yayýn,
Halký aldatandan olur mu sayýn?
Gizli emel taþýr þimdi de mayýn,
Toprak siliniyor mizanýmýzdan!

Eþimizle bile açýk aramýz,
Yoksulluk içinde tutar saramýz.
Emeklilik desek derin yaramýz;
Hoþnut olmuyorlar beyanýmýzdan!

Muhtaç olmuþuz da kuru soðana,
Borçlar yükleniyor yeni doðana.
Paye verildikçe halký boðana;
Namert sulanýyor al kanýmýzdan!

Haksýz geçen yýllar güne gün ular,
Ebedî bulandý durulmaz sular.
Çoðunun boynuna takýlmýþ yular;
Umudumuz kesik insanýmýzdan!

Ömrü yalan olmuþ deðiþmez huyu,
Ehli kâmil deðil bulunmaz duyu.
Çeþmeden akýtýr zehirli suyu;
Emeksiz beslenir bostanýmýzdan!

Ýþçiyiz, köylüyüz yolumuz tesek,
Paramýz pulumuz yoktur ki yesek.
"Maðduruz efendim bir çare" desek;
Azar iþitiriz sultanýmýzdan!

Aç, susuz cephede dudak yarýklý;
Kurtuluþa koþtuk ayak çarýklý.
Yine isyanlarda baþý sarýklý;
Hisse almadýlar destanýmýzdan!

Kalmadý askerin morali feri,
Taþa çalýnýyor giyen miðferi.
Yine de bekleriz daðdan zaferi;
"Yan geilip" pusuda yatanýmýzdan(!)

Feyzi’yim, bu yurdun temel taþlarý;
Akýtýr gözünden kanlý yaþlarý.
Aydýnlýk düþünen akil baþlarý;
Sürgüne döndüler vatanýmýzdan!


Feyzullah SEÇKÝN (Ozan Feyzi)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.