Alıştım Bu Hayata
Saðda solda sevmedim diyorsun
Göz göre göre yalan söylüyorsun
Sen de sevdin deliler gibi biliyorsun
Bir inat uðruna bu aþka yazýk ediyorsun
Seni seven yüreðime acýlar yaþatýyorsun
Gittiðin günden beri sokaklarý kendime haram kýldým
Aynalara küstüm,saçlarýmý taramadým
Boþuna mý sevdim,bunca yýlý suya mý yazdým
Bitirdin kendini diyor herkes,yüreðim yanar bilmezler
Dert benim,kalp benim,yar uðruna can veren benim
Bir komadan çýkýp diðerine giren yine benim
Hayat benim ,yaþam benim,sürünen yine benim senin umrunda mý
Oluk oluk akan sevdamý yok sayamazsýn
Bunca yýlýn izlerini bir kalemde silemezsin
Öyle kolay deðil çekip gitmek,
Hiç bir þey olmamýþ gibi unut demek
Her gün bende sabahlarken verdiðin acýlar
Yýprattýðýn yýllarýn hesabýný vermeden gidiyorsun
Sevenin ahý çekilmez be ,günaha giriyorsun
Son celsemde kalemim kýrýldý
Haydi mürekkebine daldýr gözlerini
Hangi yöne baksan mevsim çið düþmez yaban býrakacak
Hasret yaðacak yüreðine
Gün be gün acýlarýn ýslanacak
Celladým canýmý alýrken ýslak gözlerini dik gönlüme
Sabahsýz býraktýðýn gecelerinde yamasýz yaþayacaðým gözlerinde
Ne sevmeyi becerebildim
Ne hayatýma yön vermeyi
Beyhude bir ömrü tükettim aklýmýn zorunda
Tutamadým yýllarýmý hayatýn raylarýnda
Yüreðime sindire sindire yaþadým acýlarý
Öksüz çocuðun ebeveyn hasreti olmuþum
Boynum ezelden bükük
Ýçim yanýyor,yangýnlarým kor
Anladým ki benim için
Yaþamak toprak olmaktan da zor
Bu yaþýma kadar hayatýma kim girdiyse
Yoluna ömrümü koydum
Yeri geldi baþýmý feda ettim
Kýymet bilene hiç rastlamadým
Sen de git acýma pejmürde halime
Aldýrma böyle derbeder olmama
Alýþtým sýrtýmdan vurulmalara
Ya hayatým deðersiz
Ya da uðruna ömrümü koyduðum insanlar þerefsiz.
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.