Allý pullu mezar taþlarýný geride býrakýr gidersin Mezarlýðýn en kuytu noktasýna... Mermerden çevrilmemiþ onlarca mezar Kiminin kabir tahtasý bile yok, kayýp belkide... Adý saný unutulmuþ besbelli... Yeni mezarlar açýlýyor; kimsesiz birini almak için içeri... Kupkuru topraðý gözyaþýyla ýslatacak kimsesi olmaz ki; Yalnýz baþýna yaþayýp, ahirete yalnýzcasýna göç edenin... Bir kuru Fatiha ve âmin... Döner gider faniler gerisin geri... Kupkuru toprak olur artýk sonsuza dek arkadaþýn Mezartaþýn olmaz belki, olmaz belki ruhuna Fatiha okuyanýn... Yalnýzlýklarýn yelkenleri sarar þimdi seni Uçsuz bucaksýz bekâ aleminde... Hüzün çöktü içime bir an... Sessizce aðladýklarýný hissettim, Minik kümbet gibi mezarýn ve içindekinin... Kýrýk bir mezartaþýnda isim var soyisim yok Doðum tarihi var, ölüm tarihi yok...Kýrýk... Unutulmanýn sonsuzluðuna uçmuþ gibi mezar taþýndaki ölüm tarihi Kimsesizler mezarlýðýnda ruhum kan aðladý Kuru bir toprak yýðýný; Yaðmur beklerken ayrýldým mezarlýktan Yüreðim kan aðlayarak... Ardýmda; sonsuz hicran daðlarýna yeni zirveler katarak...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.