Yoksun Artık Aydınlıklarımda

Parantezlerle ayrýlmýþ buluþmalarýn
yangýnlarý aðmýþ gönül duvarýma
Ereðini kaybetmiþ dikleniþlerim
yalnýzlýklarýn resimleri var ruhumda
Sana her bakýþýmda yüreðimden boþalan bir tersin,
saklanýrým tene
Eski yalvarýþlarýn anlamsýz resimleri eskidi,
korkular tüketti yar bedenimi.

Ömürler ekleriz borç hanelerimize,
gecelere sereriz gönül postumuzu
Her selamda kelamsýz tükeniþler yaþarýz,
bezgin aðýrlarýz dostumuzu
Yollar kaça ayrýlýr,
hangi mezarlýkta buluruz kaybettiðimiz yontumuzu
Yanýlsamalý düþler dergâhýdýr aþk,
pembe bulutlar donatmýþ ufkumuzu.

Hangi kimliksizliði taþýrýz cüzdanýmýzda,
ölüme beþ kala kurulu saatler
Susuz sarhoþluklarýn terkisindeyiz,
kendini gizleyemiyor artýk çýkmazlar
Ödünç mutluluklarýn albümlerinde gülümseriz,
yanaðýmýzda kuru yaþlar
Dað kendini tanýmýyor,
denizlere akýyor bir zamanlar yurt olan topraklar.

Gövdesi çürümüþ aðaçlarýn hüzünlü gölgesindeyim,
kanatlarým ýslak
Usumun kýrýk çerçevelerinde umutsuz bir yüzüm,
baharlarým harap
Mektuplarým adrese ulaþmýyor nicedir,
aþkýn sorgularý gönülde bitap
Yoksun artýk aydýnlýklarýmda,
sensiz günleri takvimlerinden yýrt at.
Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: