GİDERSİN MEÇHULE
Hiç terlediðini, hissettin’ mi, soðuða raðmen,
bir son baharýn, ýlýk akþamýnda,
Döküldü mü üzerine, hazan yapraklarý,
Düþündün mü, onlar gibi olacaðýný,
Onlar gibi topraða karýþýp, toz olacaðýný,
Acýsýný hissettin mi, yalnýzlýðýn ve de ölümün,
sonra sevdiklerinden, nasýl ayrýlacaðýný,
Hissettin mi yapayalnýz otururken.
Yandý mý yüreðin, gün batýmýnda bir akþam,
o gün batýmýný, zevkle seyrederken.
Baktýn mý dolun aya,yýldýzlarý düþünerek hiç,
Aðladýn mý, nasýl yaratmýþ Tanrý diyerek.
Ben çok baktým, o yýldýzlara o dolunaya bakýp,
çok düþündüm, o baharýn hazan olduðunu,
Çok düþündüm, sevdiklerimden ayrýlacaðýmý,
sonra toprak, toz olacaðýmý,
Çok düþündüm, onlarýn nasýl yaratýldýðýný,
ve o dökülen sarý,sarý yapraklarý düþündüm,
Ýþte dedim iþte, bu mevsim hazan mevsimi,
en çok bu mevsimde olur,o ölümler,
Týpký sararýp dökülen o yapraklar gibi,
insanlarda ölür giderler.
En çok o mevsimde, gidenleri düþündüm,
garipleri hasta olanlarý düþündüm ben.
Bilirsin, kara bulutlar dolaþýr çoðu zaman o mevsimde,
Sonra bir bakarsýn, saðanaklar baþlar arkasýndan,
Islanýrsýn, duygulanýrsýn körelmez aksine artar,
Ve ýslak, ýslak bir þeyleri düþünürsün.
Dersin kýþ kapýda, ha geldi ha gelecek,
Eli kulaðýnda yine o amansýz soðuklarýn,
Sonra o zavallýlar garipler gelir aklýna,
Soðuktan ne yapacak, üþüyen garipler dersin,
bir korku ürpertir seni,ve tutmaz olur sonra dizlerin,
Ve boðazýnda düðümlenir,hissettiðin duygularýn,
Sonra yaðmur yerine göz yaþlarý dökülür arkasýndan.
Ama nerden bileceksin, bilmezsin bunlarý sen,
Oysa sevdan vardýr,o tutuþur sadece yüreðinde,
Kkalbimde aðrý yoktur, yüreðin aþk arzular sadece,
O dolunayýn altýnda, hiç eziklik hissetmezsin,
Hissettiðin tek þey vardýr, yaþamak ve çýlgýnlýklar.
Sormazsýn düþünmezsin bile, o yaratýlanlarý.
Yaðmuru soðuðu,sonra garipleri düþünmezsin,
Yaþarsýn hep mutlu anlarý.çýlgýnca eðlenerek.
Düþündüðün tek þeydir aþk, sen onu hissedersin.
Halbuki gelir, en o son nefes alacaðýn o zaman,
Konuþamazsýn, ve sen yemek içmekten kesilirsin,
Týpký o yapraklar gibi, baþlarsýn sararmaya,
Gözlerin kararýr, ve yavaþça kapanýr,
baþýn düþer,yan tarafa dönmez kýmýldamaz olur.
Konur artýk ateþin üstüne, o su dolu kazanýn,
yýkarlar ve dualar içinde,sen temizlenirsin.
ve gidersin, o gideceðin son yerine yavaþ,yavaþ,
Sessizce taþýnýrsýn son kez omuzlarda,
Yalnýzca hatýrandýr, tek býraktýklarýn arkanda,
Ve sen gidersin o meçhule, savaþ.yavaþ omuzlarda.
a.yüksel þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.