mutlak bir hakîkât
soyunur da girer koynuna yalnýzlýðýn,
müebbed hüzünler yafta gibi durur boynunda.
oysa,
yalnýzlýðý kendi ellerimle kundaklamýþtým;
ya büyütecektim ninnilerle,
ya da...yakacaktým yumup gözlerimi,
solan güne inad
bir gece vakti
tütün alevinde...
hülâsasý þudur ki;
mülhem bir aþka
gül/diken bend/im
yýkýldý
fil diþi kule
hamuþ bir nef/e/s kaldý
mütebâki...
usul usul yaklaþan eylülse,
gözlerine hapsettiðin gül
ve gönlüne nakþettiðin de gülse her daim,
s ý n a itikadýný
göðsündeki gül yangýnýna semender benim.
için mutmain olsun
incinmiþ bir aþk için
yed-i emin’ dir
yüreðim...