uyanýp uyanýp bakýyorum
gecenin bir yarýsý
buruþurken nefesi ýþýklý kentlerin
bende kalan öyküsüne…
I.
suyu berrak hýrçýn bir dalganýn üzerinde
yanlýþ bir hayatým zamaný çalýnmýþ
nasýl akar nasýl aklarým nasýl bulurum yolumu nasýl
dizelerin katli bulaþýr sabahýn tenine
önemi kalmaz mevsimlerin
dudaklarým tek tek öperken ölülerin gözlerini
ansýzýn dökülmekteydi düþlerim
kirpikleri üþüyen masum bir eskiye
nasýl baktýn bilmiyorum ama
okunmuþ hangi kitabýnýn ayracýyým… ruhunda
II..
inceliyor zamanlarýn buðulu akýþkanlýðý
sonradan olma çocuklarýn
kaderlerine yazýlýyor vicdansýzlýklar
elleri ihtiyarlamýþ düþüncelerin ayýplýðý okunuyor
dudaklarda
yarýnlar uzaklarda
kimsenin içine sinmez ki ayrýlýk
bir daha yazar adýný sonbahar yapraklarýna
þimdi neredesin bilmiyorum ama
iþte o zaman diyeceðim… düþ deðilmiþ düþündüðüm
III…
kokulu mumlarýn ahusunda tütüyor
þekilsiz aydýnlýðýn dibine vuran aþk’ýn þavký
küçük küçük yanýnca büyümüyor insan
ya da çok yanýnca yakmýyor mumun alazý
eriyip de bitmesin istiyor ten tene deyince
bir de ihanet edince
hele bir de terk edince
anýlarý yararak geçer kartpostalýn intikamý
biz o gün iki yalnýz ne kadar yürüdük bilmiyorum ama
sevseydik eðer… þemsin uykusunda silinecekti suretimiz
IV….
aþk’ýn daraðacýna çekilmiþ bir taburenin suskusu
çok söylenmiþ ýstýraplarla meþk ediyor hüzünlü
kan ile doðan hüzzam bir besteden dinliyor
nefretin usanmýþ yorgunluðunu
bir kere unutmak için baþlýyor
nafile vakitlerin çýðýrtkanlýðý
ten perdesi inceliyor
göz perdesi aydýnlýðý kesiyor
gök maviyle buluþur mu bilmiyorum ama
kalsaydýn… aðlayan bir kartpostal kalacaktý geriye