Gönül Limanında Bitti Seferim

Kalp söyler de el yazar bu sözcükleri,
Tanýyamadý beni,nedir ki gördükleri,
Ýsteseydi olurdu kýþlar bize yaz,
Rüzgar gibi geçti,alamadým haz,
Üzmeye kýyamazdým gerçek dünyada,
Kalbini mi kýrdým gece rüyada?
Ýstediðim huzurdu aradým durdum,
Ne yazýk ki sonunda ýzdýrap buldum!
Sayesinde her türlü acýyý çektim,
Teselli veren yoktu,biçare tektim,
Ona göre doðruydu,seçti kolayý,
Kýzamam ki ona ben bundan dolayý,
Onun için yaþýyordum,kendi öldürdü,
Anlatamam düþlerimi nasýl söndürdü!
Bu mutluluk hiç bitmesin dedim,
Saadetimin bedelini aðýr ödedim,
Aþkýndan söndürmüþtü gözümün ferini,
Bir anda yakmýþtý sevginin fenerini,
Fener söndü ama yanmadý ferim,
Artýk gönül limanýnda bitti seferim.
Sosyal Medyada Paylaşın: