Gidişine çelme takamadım, durup belki biraz daha kalırsın diye….

Gidiþine çelme takamadým, durup belki biraz daha kalýrsýn diye….

Sen,
hâlâ beni hatýrlýyorsun deðil mi?
kim bilir, hangi rüyanda asýlý kaldým...

gözlerine dokunduðum günler geldi aklýma bu sabah
uyuyup ta bir türlü uyanamadýðým
senli düþlerimi topladýðým yýldýzlar takýldý düþüncelerime
gözyaþý sandýðýmda sakladýðým
nice acýlarýn geldi kondu ruhuma

sabah güne geceyi dolarken
aðladým
hýçkýra hýçkýra
yalaný olmayan aðlamaktý bu
yeryüzünde tek yalnýzlýðýmýn feryadýydý

bir zamanlar nasýlda çoðulduk bu hayatta
gökyüzü dopdolu bir yaþam maviliði ile bakarken
yeryüzü ise renkli bir þefkatle sarardý bizi
alýþmýþtýk senli hayata
öylesine ki seni unutmuþtuk iliklerimizde

sonra,
yavaþ yavaþ kuruduk
bizden gidiþine aldýrmadýk sorumsuzca
sana annece gözlerle bakamadýk
sevgilerimizi anlatýrken
yalan söyledik
ve gerçekler çocuklarýma kurþun yaðdýrdýlar
duyarsýzca...

aðladým,
hýçkýra hýçkýra
tüm insanlar kaçtýlar birbirlerinden
nefret ruhumuz oldu
seni yalnýzlýða mahkum ettik
þizofren bir satranç oyununda bulduk kendimizi
yenilen bizdik

hayat,
dünya bohçasýný sýrtýna alýp insanlýðý terk ederken
yalýn ayaklý çocuklar gibi aðladým
kâinatýn içinde yok oluþun(m)a

bir hülyanýn gölgesine sýðýntý gibi yanaþmýþlýðým ondandýr
sabaha asýlý duran milyon yýllýk bir element
nereye gideceðini bilmeyen bir varlýðým
sonsuzluk biletimi de kaybettim

piþmanlýkla,
af dileyerek
yazýyorum bu son mektubu sana
mahvolmuþ özgürlük kalemimle
düðümlenmiþ hýçkýrýklarýmý sensizliðe savuruyorum
aðlayarak

artýk hürsün
sur’a üfleye bilirsin ey dünya…

ey Ýsrafil….



25-08-2010
02:45
Çocuk düþleri fon müziði eþliðinde….

Çok geç kalmadan dünyamýzý keþke kurtara bilsek. Umut kendimizdir.Ýnsan olmamýzdýr.Savaþlarýn ve hýrslarýn kurbaný çocuklarýma çok acýyorum.

Resim : evimin balkonundan çektiðim içi dýþý betonlaþmýþ halimiz....Yok etme hýrsýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: