yok artýk saçmalýk bu, görmediðim gözlere mi bu hayranlýk. dahasý; hiç dokunmadýðým ten için mi bu heyecan!
yok artýk; kendim de deðil benliðim... rüzgarý severdim ben, dolunayý severdim, sessizlikte kaybolmayý, ela’yý severdim ben ...
mavi’yi sevmek daha bir güzelmiþ ancak, kokunu taþýyan rüzgar, senle izlemek dolunay’ý, senle doldurmak sessizliði...
yok,yok saçmalýk bu! adýný bilmediðim bir yolda sana koþmak, ah unutmamalý kül kedisinin gece yarýsý kabusu... dahasý, sonsuz mutluluk... okunmamýþ bir roman adýmýza imzalý. akrep ile yelkovan, öpüþmemeli hiç bir zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aykk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.