anneler ölmesin gökyüzünde güneþ gibi daim olsun ömürleri
serimde sensizliðim sana bin türkü söyletir gözlerin ayla dolu güneþ kokar nefesin beni kucaðýnda büyüt saçlarýmý okþa
þimdi bahar mevsimidir cümle aðaç gülmeye durdu ne altýn rengi yaprak dallardan uzak ne kýrlangýç yuvadan sen, ben ve hasret nice baharý birlikte gördük gülebilsem sana bir kez dokunabilsem ellerine
hani gözlerin, hani ellerin hangi dipsiz kuyulara attýlar geçmiþi
kapat gözlerini görme bensizliði duyma sesimin yokluðunu orada ben gözlerimi kapadým yok sayýyorum sensizliði kulaklarým týkalý, yoksa delireceðim
yeþil mi geceleri Ýzmir’in ve caddeleri hâlâ bahar kokar mý yalansýz bir gündür yaþamak orda özlemek yarýsýdýr kavuþmanýn kaldýrýmlar ýslak, yosunlu insanlar inadýna yorulmuþ kaçmak kurtuluþ deðil
ya rüya içinde yaþayacaksýn bu âlemde ya da ömür boyu hiç uyumayacaksýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice eğilmez kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.