I.
issiz kokusuz
içinden gülüp geçilen hayatlar
suçlu büyüyen bir geceye doðan
sabahlar kadar
yaralý çocuklar aranýyor aþk’a
epey imzasý vardý bir yerinde kaderin
çýplak kentin gözlerinde kirlendikçe mavi
cesaret alan sevmelere yamanýr
umutlar düþlere
öpülmemiþ bir tebessüme gebe kalan þehvet
dili manidar
içi kindar
sûretinde yalan tekrarlar
þimdi gökten üç elma düþse
ilk sevdiðimiz yere
ölümle taçlanmýþ bedene
kör bir ses sürtünüp durur
kime
ve kendini bir masal kahramaný yapan
ve masalýnda kendini bir kahraman yapan
yanlýþ kadýnlar
ve
yanlýþ erkeklere
II..
bazen hýrçýn daha çok durgun
gel-git/melere meydan okuyan sevdalar
küçülür hasretin coðrafyasýnda
yollar kadar
dalgýn yolcular aranýyor hayata
her yara iyileþir
saklar kendini çok seven dilden
nasýrlaþmýþ ellerin haritasý gizlidir o yarada
ne yeniden bekler keþfedilmeyi
ne de kýyýlarýnda seviþilmeyi
aðaç kabuðu gibi örter yara üstünü
kabuk ayýp örter
ayýp da ömrü
bir þehri bilir gibi bilir ruh
tendeki çýkmazlarý en kestirmeden
aþk tüketildikçe bekletilmeden
umut hoþ gelir
kime
ve kendini hiç söylenmemiþ bir söz gibi okuyan
ve söylenmemiþ bir sözde kendini hiç gibi okuyan
yanlýþ erkekler
ve
yanlýþ kadýnlara…