FATİH AT PAZARI (8)
-1-
At Pazarý’nda
Kaðýtçý Hidayet Aða’nýn Dükkaný.
Üstü Ev-altý Dükkan olan,
"Üzüm Salkýmý gibi" Çardaðýndan Sümbüller sarkan
Ýki Katlý Ahçap bir Yapý.
Sümbüllerinden dolayý "Uçurtmacý Sümbül Dede" derdi Çocuklar ona. (*)
"- Neden mi Uçurtmacý?"
Renkli-Ýnce-Yaðlý Kaðýtlar ile, eðri Çýtalar satardý dize-dize
ve anlatýrdý bize
Uçurtma-Yapma-Sanatý’ný;
"- ÝKÝ ÇITALI, "Mektup’tur;
Dörtgen, sivri Tepeli, iki Küpeli ve Köþegeninden Göðe dik çýkaný.
ÜÇ ÇITALI, "Yýldýz" altý Köþelidir.
Her bir Bölümü "Baklava" gibi ve her-bir-Köþesi Renk-a-Renk olaný.
DÖRT ÇITALI, "Bal Peteði" ise; En iyi kayan, en uslu olan
ve KUTU-ÞAHÝN-PÜSKÜLLÜ-ÞEYTAN gibi Uçurtmalar arasýnda
"En-Yüksek-Uçaný"dýr.
Durdu, düþündü;
"- Hey gidi Günler, hey!
Uçurtmacýlýk "Sevgi-Bilgi-Hesap-Hüner" ister,
birde Yel!"
Çýta Uçlarý Ýp-ile-gerili Kenara "Gergi" denir ki, her biri birbirine eþit olmalýdýr. Bu bir!
Ýkincisi Uçurtmanýn Dengesi. Üç-Ýp-Üzeri kurulu olan bu Terazi;
Gergiden gelen 2 Ýp, Merkezden çýkan üçüncü Ýp ile birleþir, "Çadýr" gibi
El’e-Yer’e kadar gelen Sicime baðlanýr.
Uçurtmanýn Dümenidir.
Üçüncü Rüzgarýn Keyfine baðlý;
Kuyruðun Boyu ve Uçurtma aðýrlýðý’dýr.
Sedirden az kalkardý Sümbül Dede.
Kireç’li Dizler-Siyati’li Bel, birde Rutubet!
Dolaplar’da Raflar, Raf’larda Kutu, Kutu-içi Malzeme, Alet,
Dükkan dop-dolu, týka-basa.
Her Þeyin Yerini iyi bilir ama;
"- Sicim alacam da."
"- Kaç Kat’lý? Tek Kat’ý çekmez Fati’in Rüzgarýný."
"- Kaç Para?"
"- 50 Arþýný 1 Lira."
Arþýn da; "Yürek üstünden-Parmak ucuna dek" dir.
Sicim-Yumaðýn-Yerini tarif edecektir;
"- Doðru git önce, gir "Üç-ile-Dördüncü Raf arasý. Sonra,
soldaki ikinci Dolap-beþinci Raf’ta,
mavi renkli, dört-köþe-Kapaklý Teneke Kutuda.
Kapaðý kapamayý unutma!
Fare’ler sever-yer Keten’i, Keten-Helva gibi!"
Birde çýkmazmý; Ýki Kutu arasý, kos-kocaman bir Sýçan!
O bir Yana-ben bir yana, kaçan-kaçana!
"- Küt!" diye düþer, eðilir Teneke Kapak.
"- N’oldu Uþak!"
"- Bir Þey yok, Dede. Sýçan vardý da!"
"- Senden Koca mý ülen? Ne korkan!"
Gözüm, Köþede-Yerde istif-istif-duran eski Gazetelerde.
"- Bunlar ne Dede?"
"- Tarih’tir, Kimse okumuyo, yazýk!"
"- Bana versene."
"- Okuycan mý Velet!"
"- Evet!"
Ýnanmaz, ama verir;
"- Kaðýt sevilmelidir!" der
"- Þiir’dir, Tarih’dir yada Roman.
Gizli Sýr’larý açar okuduðun Zaman.
Þarký söyler, Saz çaldýrýr.."
"- Hoppala Sümbül Dede. Dur bakalým orada hele!
Bu Kaðýtlar çalsa-çalsa "Küf" çalar, "Çürük Domatesi" yiyince..."
dedim içimden, ama söylemedim;
"- Kese Kaðýdý yapacaðýmý bu Gazetelerden.""
Mecmualar içinde de en çok sevdiðim "Hayat Mecmuasý" dýr.
Biçim-biçim Fotoðraflar,
Asya-Afrika-Amerika-Avusturalya-Pasifik-Çin,
Hikmet Feridun Es ile Röportajlar.
Hayal eder, gezerdim onla,
Kese Kaðýdý yapmadan önce onu.
Zavallý Sümbül Dede bilmez bunu.
Verir bana hala,
Balya-Balya Gazete ve Mecmua.
Bir Gün bir Balya Gazete alýrken, Sýçradý yine Muzur bir Sýçan!
Kaçtým Dükkanýn en Derinine.
Ben gittikçe içeri; Karardý-da-karardý Dükkan, açýldý iki-Raf-arasýnda "geniþ bir Yol".
Raflar da oldu mu Ahþap Yapý?
Cumba’lý, Parmaklýk’lý, Çiçek-Saksý-Pencereli eski Ev’ler?
Ya, At-Ahýr-Payton’lu Taþ Duvarlý Bahçeler?
Bahçe-içi-Konaklar? Kahya-Dadý-Halayýk’lý Konaklar!
Gide-gide-girdim; Ýki yüksek Mermer Sütun’lu bir Kapý’dan,
geldim yus-yuvarlak bir Meydan’a.
birbiri-yanyana, bir Sürü-Mermer-Sütunlu-Kapýlar vardý daha.
"- Döneyim geri!"dedim-döndüm de.
Döndüðümde "Çýktýðým" Kapý’ya bir baktým;
"- A,a! "Fatih-At Pazarý-1950" Yazýlý üstünde.
Dim-Dik’in de dibinde bir Iþýk vardý. Ben mi vardým ona, o’mu geldi-çarptý-bana, bilmem?
Bir-Beyaz-Þamar Darbesiyle uyandým;
"- Kark len! Sýçan korkusuyla Donuna mý eden?"
"- Yok be Dede,
düþmüþüm, bak! Naha Kafamdaki Bombe’ye."
Aradým, varmýþ gibi. Yoktu tabi böyle Bir Þey, bulamadým.
Ýnandý Sümbül Dede;
"- Vah, vah!"
Ya Yuvarlak Meydan, Duvarlar-Evler-Konaklar? Mermer Sütun’lu, Kemer’li TarihKapýlarý?"
Ýnanmýyacaðýný bile-bile, sordum ona yine;
"- Dede, varmý sahiden, böyle bir Yer?"
"- Nerde?"
"- Ýki-Raf-Arasý, ta Dükkanýn Dibinde?"
"- Ne!"
"- Ayýlmadan önce bir Þeyler gördüm de!"
"- Ülen sen bu Hayallerle Büyük-Adam-olacan, be!"
"- Niye?"
"- Hayal’ine ekle birde Merak!
Merak, Tarih’dir Evlat!
Tarih ise; Yaþanmýþ Hayat, yaþanan, yaþanacak!
Dost ol, ihanet etme Kaðýda!
Sonra uðrarsýn Kahrýna, bak!"
Aðýr duyardý, unutkandý, Ýhtiyardý ama, Dürüst-bir-Adamdý.
Uçurtmacý Sümbül Dede.
Çok severdi Kaðýdý,
benim gibi;
"- Kese-Kaðýdý-yapmak için deðil, de.
Okumak için tabi!
FATÝH SULTAN MEHMET (1) Þiirinden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.