ben adam olmayý babamdan öðrendim... adam ve babam; hata anlarýmda kafama balyoz gibi inen iki aðýr kelime.. adamlýðýn hamuru ilk yýkandýðýn suya atýlan tuzla yoðrulur.. adýn konur ve sevgiyle kulaðýna fýsýldanýr, oradan beynine ve dahi tüm hücrelerine, oðlum demeyi oðluma; babamdan öðrendim ben ve ilk adýmlarýnda düþtüðünde kocaman ellerimle minicik parmaklarýný tutmayý da öðrendim... babam vardý benim adam gibi adamdý. ve ben adam gibi olmayý ondan öðrendim
Sosyal Medyada Paylaşın:
rgursu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.