Görmüyor gözlerim baþka bir þeyi,
Her nereye baksam gördüðüm sensin.
Çözemedim hala bu bilmeceyi,
Ýçimdeki meçhul, kördüðüm sensin...
Bakýp da rengine doyamadýðým,
Sessiz çýðlýðýný duyamadýðým,
Koklamaya bile kýyamadýðým,
Gülleri yoluna serdiðim sensin...
Kül olsam elinden çeksem de çile,
Baþ koydum bu yola dönmek nafile,
Bana bu zýt giden halinle bile,
Ruhunu yarama sardýðým sensin...
Bu azim, bu inat, aþk varken bende,
Tüm çýkmaz sokaklar birleþir sende,
Karþýna çýkmamý istemesen de,
Her yolun sonunda vardýðým sensin...
2004
ahmet turgut atlýk