Beni bu saatlerde rahat býrakýn, Karýþmayýn… Býrakýn, ay çöksün geceme, Býrakýn, karanlýk emsin ýþýklarýmý, Ben gecenin bu saatinde dökerim ýrmaklara, Gizliden gizliye gönlümde taþýdýklarýmý…
Bana bir þey demeyin bu saatlerde , Duymam… Tek duyduðum yýldýzlarýn sesidir, Ýçimde sessiz bir fýrtýna titrer, Saðnak saðnak gelip bekler kapýda, Yüzünde bir tebessüm olan ümitler…
Bu saatlerde kuþanýrým kýlýcýmý, Gözüm ya tavanda , Ya pencerede, Beyaz kaðýtlara karalar çalarým, Islanýrým mýsra mýsra, Kelimelerde aðlarým…
22/08/2010 Antakya /HATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Türkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.