SANCI
Bir deli buluta verdim gönlümü,
Kurumuþ otlarým yeþile döndü,
Bir kuþ kanadýnda,
Rüzgara esir,
Sarýldým havada uçan yapraða,
Kýrýldý kanadým,
Gözyaþlarým düþtü topraða…
Bir sarý çiçekte hüzünü gördüm,
Bir sümbül dalýnda saçýný ördüm…
Susarken haykýrdým , yýrtýldý gökler,
Gökler aðladý,
Ben …
Sustum …
Bir yürek gördüm , kocaman,
Bir ürkek kuþtaydý atýþý,
Nefesi dudaklarýmdaydý acýnýn,
Zehir zemberekmiþ meðer tadý,
Ayrýlýk denen sancýnýn…
Bir kýrmýzý gülde yüzünü gördüm,
Açtým da gönlünü közünü gördüm…
Kan damladý yüreðimden daðlara,
Þavkýndan güller kýzardý,
Kuþlar aðladý name name,
Ben…
Sustum …
Þu koca dünyada,
Ben gönlümde mi mahpustum…
Umarsýz haykýran sözünü gördüm,
Yüreði dopdoluydu , özünü gördüm…
21/08/2010
Antakya/HATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Türkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.